زاده شدیم: ترجمه شعر دیگری از آزاد ماتیان

2 thoughts on “زاده شدیم: ترجمه شعر دیگری از آزاد ماتیان”

1. زیبا بود و تأثیرگذار. فکر می‌کنم شاعرانگیش بیشتر در ترکیبات نوی بود که عمیقاً با احساست رابطه برقرار می‌کردند و در عین حل چون نو بودند بیشتر اثر می‌گذاشتند. حس تلخی که در اندیشه ی شعر – فقر و تنهایی و بیهودگی و نومیدی و نوعی تقدیرگرایی – وجود دارد بخوبی در گزینش واژه‌ها منتشر است .شعری که به دل می‌نشیند و بخوبی حس تلخش و درکی تلخ‌ترش را از زندگی بیان داشته است. و دست آخر این که جان می‌دهد برای فیلم. چرا کهدستت را باز می‌گذارد تا نه در تکرار ایماژ‌های شعر که با نگرشی سینمایی، دست به بازتولید آن بزنی با جنسیتی متفاوت در بیانی سینمایی.

   پاسخ

2. آخرش که میگه
    به آن گناه که پای برهنه بزرگ شده بودیم
   نعل‌مان کردند.

   اصلن انتظار چنین واژه غریبی رو نداشتم
   نعلمان کردند
   خیلی حس عجیب و در عین حال شدیدی رو منتقل میکنه
   نمی دونم چطور بگم
   یه فضایی احساسی از جنس فیلمای تارکوفسکی شاید
   پابرهنگی رمانتیک است و نعل شدن خشن وسرد و سیاسی
   از جنس نوستالژی

   دس شما درست که هم چین شاعری رو به ادبیاتمون آوردید
   خیلی حال کردیم

   پاسخ