فیلمسازی که آشکارا از سینمای قصهگوی آمریکایی هواداری میکند، امّا فیلم متکلفی مثل گاوخونی را میسازد و انگار نه انگار که فیلمی ساخته که با هر معیاری در سنت سینما اروپا جای میگیرد. آشکار ضد منتقد است، امّا خود بیش از هر فیلمسازی درباره سینما نوشته، مثل منتقدی به میدان آمده و از گاوخونی دفاع کرده و مستقیم یا غیرمستقیم با منتقدانی برای دفاع از فیلم پیمان بسته. شیفته هاوارد هاوکس و رفاقتهای مردانه اوست […]
مجموعه نقدهای فیلمنامه ای که برای مجله فیلم نگار نوشته ام
در اوائل کار مجله فیلم نگار، در فاصله سال های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵، بخصوص در مدّتی که دوستم جابر قاسمعلی مسئولیت صفحات نقد فیلمنامه آن مجله را به عهده داشت، من هم مرتب درباره فیلمنامه های فیلم های آن سال ها می نوشتم. در اواخر این دوره به نوعی نقد تخصصی یکی از اجزای فیلمنامه رسیده بودیم و من نقدهایی بر شخصیت پردازی و دیالوگ نویسی برخی از فیلم ها نوشتم که تجربه های خوبی […]
اختصاص سینما به اکران فیلمهای مستند دردی از سینمای مستند درمان نمی کند
یکی دو روز مانده به شروع چهارمین دوره جشنواره سینما-حقیقت از طرف بولتن روزانه آن با من تماس گرفتند و درباره مزایای اختصاص یک سینما به نمایش فیلم مستند نظرخواهی کردند. به خبرنگاری که با من تماس گرفته بود گفتم که به گمان من این کار دردی از سینمای مستند ما درمان نمیکند و قول دادم نظرم رابا ذکر دلایل آن برایشان بفرستم. همین کار را هم کردم و نوشته زیر را برایشان فرستادم. امروز […]
نمایش فیلم مستند “تهران در عکس” در جشنواره دوربین دات نت
تهران در عکس تاملی است درباره تصویر شهر در عکس به طور کلی و تصویر تهران در عکسهای دورانهای تاریخی گوناگون به طور خاص. تصویر تهران در عکس برآیند سه تحول موازی است:تحول خود تهران از شهری کوچک در اوائل سده نوزدهم به کلانشهری عظیم.تحول تکنولوژی عکاسی از دوربینهای بزرگ روی سه پایه به دوربینهای دیجیتال امروزی و همین طور شیوههای نمایش و مصرف عکس از آلبومهای خانوادگی به انواع نمایش و عرضه آنلاین.و سرانجام […]
نمیتوانید با یک کلیک مخاطب میلیونی به دست آورید
عرضه فیلم به صورت آنلاین در سایتهایی مانند یوتیوب و سایر سایتهایی که امکان به اشتراک گذاری ویدئو را فراهم میکنند، مهمترین تحول تکنولوژیکی است که آزادی بیان افزونتر و انتشار پیام توسط شهروند معمولی به تعداد کثیری از مخاطبان را فراهم میکند. امّا در اینجا نیز باید از سادهانگاری پرهیز کرد و از محدودیتها و شرایطی را که میتوانند مانع تحقق این امکان شوند، غافل نماند. در زمینه تکنولوژیها نو، اعم از وسائل صوتی […]
نُه سوء تفاهم درباره سینمای پاراجانف
سوء تفاهم اول: پاراجانف هنرمندی است ملّی پاراجانف که در نگاه اوّل هنرمندی است به شدّت ملّی، در حقیقت هنرمندی است شیفته زیبایی هنر مردمی فارغ از اینکه این هنر به چه قومی و ملّتی تعلق دارد. در چهار فیلم بلند مهم او چهار زبان از زبانهای ملّتهایی را که در چارچوب شوروی زندگی میکردند میشنویم: زبان مردمان کارپات کوهستانهای اوکراین، ارمنی، گرجی و ترکی. پس او هنرمندی است که مانند سایات نووا (شاعر سده […]
سینمای مستند: نه مستند، نه سینما، نه فیلم
این عنوان یکی از نخستین مطالبی است که برای “پیک مستند” نوشتم. یعنی تاریخ نگارش آن برمیگردد به اندکی کمتر از چهار سال پیش. آن را با تغییر اندکی مجدداً در اینجا می آورم، چرا که گمان می کنم به شیوهای موجز تفاوت عظیم شرایطی را که ما امروز در آن فیلم می سازیم با شرایط دو- سه دهه پیش نشان میدهد. ر.ص. مدّتهاست این واقعیت ساده که ”جای اصلی نمایش فیلم مستند تلویزیون است“ به […]
چند ملاحظه درباره بحث فیلم عامهپسند
بالاخره مردم میفهمند یا نمیفهمند؟ یکی از تناقضات مخالفان سینمای مبتذل و کوبندگان فیلمفارسی این است که در موضوع مردم تکلیفشان با خودشان روشن نیست.آیا وقتی با تحقیر درباره فیلمهای سوپرمارکتی حرف میزنند، وقتی میگویند کار سینما به سوپرمارکتها واگذار شده است، هدف این تحقیر آیا کسی جز مردم هستند؟ مردمی که برای پر کردن اوقات فراغتشان سی دی این فیلمها را از بقالی سر کوچهشان میخرند و تماشا میکنند؟ در بحثی که این روزها […]