راه حل ستاره، راه حل فرزانه در فیلم دختر، ستاره شانزده ساله که نتوانسته است پدرش را راضی کند به سفرش به تهران برای بدرقه دوست نزدیکش که عازم کاناداست، بدون خبر دادن به او، با دنیایی نگرانی و دلشوره، به تنهایی به تهران آمده است. در میان همسنوسالانش که در کافهای دور هم جمع شدهاند، همه دخترهای جوان و شاد، در میان شوخی و خنده، صحبت میکشد به این سوال که اگر به خارج […]
برچسب: رضا میرکریمی
فرهنگ نقد فیلم در پرونده یه حبه قند در ماهنامه فیلم
“پیام این فیلم چیست” آیا پرسش موجهی است؟ پروندهای چهل صفحهای درباره فیلم یه حبه قند شامل شش نقد در جدیدترین شماره ماهنامه فیلم. خواندن نقدهای شش منتقد، و در میان آنها نقد سردبیر ماهنامه هوشنگ گلمکانی، همه تحسینآمیز و همه در توصیف و تشریح لذّتی که نویسندگان از تماشای فیلم بردهاند، و تقریباً به کلّی خالی از این پرسش که فیلم چه میگوید و نگاهش به مسائل جامعه امروز ما چیست، یا در یک کلام: […]
در این حیاط بمان! / نقد فیلم یه حبه قند
یه حبه قند با صدای شکستن قند شروع میشود که بعدها در فیلم به نشانه مرگی بدل میشود که هر آن در کمین آدمیزاد نشسته است. صدای بعدی، صدای نوار آموزش زبان انگلیسی است که پسندیده (نگار جواهریان) به آن گوش میدهد، نشانه تهدیدی دیگر: میل به رفتن و مهاجرت. سایه مرگ و میل به ترک وطن، دو خطری هستند که زندگی را، نوعی از زندگی را، تهدید به فنا میکنند. فیلم یه حبه قند […]
یه حبه قند و پرسونای بازیگری نگار جواهریان
یه حبه قند ساخته رضا میرکریمی بر پرده سینماهاست. میرکریمی در این فیلم هم همانند دو فیلم قبلیاش فیلمسازی است کاملاً مسلط بر بازیگیری و اجرای میزانسنهای دشوار و خلق لحظههای حسی تاثیرگذار. در این تردیدی نیست. امّا یه حبه قند چه میگوید؟ دو مضمون در سراسر فیلم بسط و پرورش مییابد. یکی مضمون حضور مرگ و ماوراء الطبیعه در تمام لحظات زندگی آدمها و دیگری مضمون رفتن یا ماندن، یا به زبان دیگر، پرسش […]
نقدی بر خیلی دور، خیلی نزدیک
معناگرایی+ ملودرامدر نقدهایی که بر خیلی دور، خیلی نزدیک نوشته شده است، معمولاً به شباهتهای آن و خانه روی آب اشاره میکنند. این اشارات بیشتر به خاطر این است که پزشکی مرفه و بیاعتقاد در کانون هر دو فیلم جای گرفته است. امّا آیا بین فیلم مارمولک و خیلی دور، خیلی نزدیک هم شباهتی وجود دارد؟ یا بین این فیلم و لیلی با من است؟ به نظر من شباهت بین این سه فیلم ــ و […]
نقد فیلم زیر نور ماه
طلبهای در مترو “… غالب اوقات اون چیزی که برام اهمیت داره اینه که حس انتقال پیدا کنه …. نمیخوام یک فیلمی داشته باشم که به لحاظ ساختاری مو لای درزش نره، ولی حس نداشته باشه. یعنی شما یک جوری حس میکنی با یک فیلم تجربی سر و کار داری، یک حس تجربی توی فیلم هست. خیلی پز کار حرفهای که سالها روش کار شده را نداره، ولی نقصهایش را هم نمیبینی. ضمن اینکه این […]