شکی نیست که آس پیرپسر بازی حیرتانگیز حسن پورشیرازی است در نقش پدر ذاتاً خبیث دو پسر جوان، با پیشینهای در آزار و قتل مادر یکی از این پسرها، بیتوجه به آینده و خواست فرزندانش، زنباره، فاسد و … در یک کلام ابلیس مجسم. کسی که تنها از شرّ و فساد و بدی اِبایی ندارد، بلکه تئوری هم در این باره دارد و فکر میکند دنیا بد است و آدمها ذاتاً همه شرّند و اگر کسی بد نیست، به خاطر این است که نمیتواند، بیعرضه است و گرنه او هم فرقی با دیگران نمیداشت. شخصیتی که آشکارا اقتباسی است از شخصیت پدر برادران کامازوف،
